Abstrakt:

Przeprowadzone badania koncentrowały się na wykorzystaniu odpadów włókienniczych (bawełna i juta) oraz wyrobów z włókien szklanych do rozwoju kompozytów hybrydowych. Otrzymane kompozyty poddano ocenie przy użyciu skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM), a także zbadano ich właściwości mechaniczne. Wytrzymałość na rozciąganie i zginanie kompozytów wytworzonych z materiału odpadowego były niższe w porównaniu z kompozytami z włókna szklanego, podczas gdy kompozyty hybrydowe miały porównywalne właściwości. W celu przewidywania właściwości mechanicznych kompozytów hybrydowych opracowano równania regresji. Wyniki dynamicznej analizy mechanicznej (DMA) wykazały, że po pewnym wstępnym przygotowaniu (merceryzacja i usuwanie klejonki) odpady włókiennicze mogą być z powodzeniem stosowane w połączeniu z nieużywanym materiałem w części wzmacniającej kompozytu, przyczyniając się do zmniejszenia kosztów produkcji, przy zachowaniu optymalnych właściwości mechanicznych kompozytów. Wytwarzanie kompozytów hybrydowych może śmiało przyczynić się do rozwiązania problemów związanych z usuwaniem odpadów tekstylnych.