Abstrakt:

Opracowana metoda polega na wykorzystaniu symulatora, skanera i komputera. Symulator generuje powstanie zmarszczek o kształcie odpowiadającym zmarszczkom na łokciach i kolanach powstałym podczas noszenia odzieży. Obrazy zmarszczek zidentyfikowane za pomocą skanera były przetwarzane za pomocą programu opracowanego w MATLAB. Do dalszej analizy zmarszczek wykorzystywano dwa parametry WS – intensywność zmarszczek i FU – nierównomierność materiału w kierunku wątku i osnowy. Dla porównań wykorzystano 15 różnych tkanin. Porównując wyniki uzyskane za pomocą analizowanego systemu z wynikami uzyskanymi z metody AATCC 66-2008 stwierdzono dobrą zgodność wyników uzyskanych z obydwu metod. Wyciągnięto praktyczne wnioski dotyczące stosowania obydwu metod przy ocenie zmarszczek ubrań po procesie noszenia.