Abstrakt:

Do badań możliwości wytwarzania materiałów włóknistych z cienkich włókien celulozowych zastosowano techniki elektroprzędzenia i rozdmuchu powietrznego z użyciem gorącego powietrza (melt-blown). Próby wytwarzania przeprowadzono wykorzystując roztwory przędzalnicze o stężeniu 3 wt% i 6 wt% celulozy w NMMO (tlenku N-metylo-N-morfoliny). Dobierając odpowiednio parametry przędzenia w obydwu technikach wytworzono laboratoryjne ilości materiałów włóknistych charakteryzujących się średnimi średnicami włókien w różnych próbach od 0.66µm do 10.6 µm przy elektroprzędzeniu i od 1.37 do 1.50 µm przy melt-blown, odpowiednio dla rosnących stężeń celulozy w roztworach przędzalniczych. Stwierdzono W badaniach SEM stwierdzono, że włókna celulozowe otrzymane obydwiema technikami mają zwykle nieregularny kształt i są często fragmentami połączone. Przy tym Jednocześnie przy elektroprzędzeniu zaobserwowano, że połączenie włókien cienkich i grubych może przyjąć oryginalną postać przypominającą ścieg krawiecki. W skrajnym przypadku odebrane włókna są zdeformowane i połączone ze sobą na tak dużej powierzchni, że tworzą formę folii z widocznymi już tylko ich fragmentami.