Abstrakt:

Prezentowane badania dotyczą oceny możliwości formowania nowych kompozytów na bazie odpadowych strużyn generowanych przez zakłady garbarskie podczas procesów wyprawy skór. Materiał kompozytowy powstaje przez połączenie strużyn oraz dodatków mineralnych, takich jak kaolin, dolomit oraz bentonit za pomocą medium adhezyjnego w postaci kleju skórnego. Ilości użytych dodatków mineralnych stanowią 5% oraz 10% odniesienie do masy wykorzystanych strużyn. W celu określenia jakościowego wpływu dodatków mineralnych na właściwości wytworzonych materiałów przeprowadzono badania dwukierunkowe. W celu dokonania charakterystyki właściwości mechanicznych takich, jak: naprężenia niszczące oraz wielkość odkształceń w zakresie sprężystym wykonano próby rozciągania osiowego. Znajomość relacji naprężenie – odkształcenie pozwoliło na obliczenie modułów Younga, definiujących obszar podobieństwa do powszechnie stosowanych materiałów. Z drugiej strony w celu zdefiniowania jego struktury oraz innych właściwości, przeprowadzono badania zdolności pochłaniania wody przez nowopowstały materiał. Przeprowadzone badania miały na celu określenie zakresu możliwych aplikacji uformowanego materiału.