Eko-etykietowanie jako potwierdzenie stosowania materiałów „zrównoważonych środowiskowo” w tekstyliach
General problems of the fibre and textile industries
Autor:
- Targosz-Wrona Elżbieta
Institute of Textile Engineering and Polymer Materials, University of Bielsko-Biala, Bielsko-Biała, Poland
Pełen tekst (ang.) | Abstrakt: Filozofia zrównoważonego rozwoju była i jest podstawą działalności tych, którzy są świadomi znaczenia ochrony środowiska. Realizacja tej idei może się dokonywć np. poprzez stosowanie materiałów
“zrównoważonych środowiskowo”. Mają one szczególne znaczenie przede wszystkim w przypadku tekstyliów, ponieważ ich cechy związane z oddziaływaniem na środowisko, są przede wszystkim postrzegane jako charakterystyki mające bezpośredni wpływ na ciało ludzkie np. nie wywołujący alergii, nie kancerogenny, nie toksyczny, itd. Jednym ze sposobów informowania o stosowaniu materiałów
“zrównoważonych środowiskowo” jest stosowanie eko-znakowania pozwalającego wyróżnić takie produkty za pomocą specjalnych znaków towarowych jakimi są eko-etykiety, które na współczesnym, coraz bardziej pro-ekologcznie ukierunkowanym rynku bez granic stają się ważnym narzędziem marketingowym.W artykule przedstawiono popularne eko-etykiety stosowane w różnych krajach na świecie. Przedstawiono także przykłady kryteriów jakie muszą być spełnione, by uzyskać potwierdzenie, że wyrób jest wykonany z nieszkodliwych dla rodowiska materiałów. Porównano również przykładowe wymagania ustanawione przez różne instytucje uprawnione do nadawania eko-znaków. Zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych wśród polskich konsumentów na temat poziomu rozumienia informacji wynikających z przykładowo wybranych eko-etykiet dla tekstyliów, na temat zastosowanych materiałów zrównoważonych środowiskowo. |
Tagi: sustainable materials, ecolabelling, eco-criteria
Cytowanie: Targosz-Wrona E.; Ecolabelling as a Confirmation of the Application of Sustainable Aterials in Textiles FIBRES & TEXTILES in Eastern Europe 2009, Vol. 17, No. 4 (75) pp. 21-25.
Opublikowano w numerze nr 4 (75) / 2009, strony 21–25.