Abstrakt:

Celem badań było określenie efektywności rozkładu zanieczyszczeń w ściekach włókienniczych metodą Fentona przy udziale nanozwiązków żelaza i niklu oraz porównanie jej z klasyczną metodą Fentona. Przedmiotem badań były ścieki pochodzące z procesów barwienia włókien celulozowych. W próbach ścieków przed i po obróbce oznaczano barwę metodą spektrofotometryczną oraz COD. Zbadano efekty rozkładu zanieczyszczeń w ściekach w zależności od pH roztworu, rodzaju związków użytych do oczyszczania, stosowanych dawek nanozwiązków żelaza i niklu oraz nadtlenku wodoru. Rozkład barwników był praktycznie całkowity, a stopień redukcji ChZT sięgał 57%. Optymalne dawki nanotlenków żelaza i niklu wynosiły 0.02 g/dm3. Wydajność rozkładu zanieczyszczeń w procesie prowadzonym przy udziale nanotlenku niklu była wyższa niż w procesie  klasycznym.