Próba bezpośredniego określenia konturu układalności różnych tkanin
Research and development
Autorzy:
Pełen tekst (ang.) | Abstrakt: Zaprojektowano przyrząd dla określania układalności tkanin, w którym zastosowano tylne oświetlenie dla uzyskania obrazu układającej się tkaniny. Zastosowano metodę segmentacji obrazu jak również operator gradientowy i progową metodę Kittle & Illingworth’s dla określenia konturu tkaniny poruszającego się do środka z zewnętrznej krawędzi obrazu. Uzyskany kontur służy następnie do wyliczenia współczynnika układalności tkaniny. Eksperymenty wykazały, że za pomocą opisanej metody można bezpośrednio określać kontury tkanin. |
Tagi:
drape instrument for fabric, image segmentation, fabric-drape contour, fabricdrape coefficient, gradient operator method
Opublikowano w numerze nr 3 (74) / 2009, strony 54–59.