Abstrakt:

Biorąc pod uwagę poważne problemy związane ze zmianą klimatu, niedoborem i zanieczyszczeniem wody, naukowcy zwracają coraz większą uwagę na koncepcje śladu węglowego i śladu wodnego jako użytecznych wskaźników do ilościowego określenia i oceny wpływu przemysłu włókienniczego na środowisko. W pracy dokonano oceny śladów węglowych i wodnych dziesięciu rodzajów tkanin kaszmirowych w oparciu o specyfikację PAS 2050, podejście Water Footprint Network oraz normę ISO 14046. Wyniki pokazały, że dzianiny kaszmirowe miały większy ślad węglowy, niż tkaniny kaszmirowe. Natomiast, tkaniny kaszmirowe miały większy ślad wodny niż dzianiny kaszmirowe. Ślad wody niebieskiej, ślad wody szarej i ślad niedoboru wody czesanej tkaniny kaszmirowej barwionej na kolor srebrny były największe wśród dziesięciu rodzajów tkanin kaszmirowych. Głównymi zanieczyszczeniami, które powodowały ślady szarej wody na tkaninach kaszmirowych, były fosfor całkowity (TP), dwutlenek chloru, chrom sześciowartościowy (Cr (VI)) oraz siarczki. Głównymi czynnikami przyczyniającymi się do śladu eutrofizacji wody były azot całkowity, azot amonowy, chemiczne zapotrzebowanie na tlen i TP. Te typowe zanieczyszczenia przyczyniły się odpowiednio 39% ~ 48%, 23% ~ 28%, 12% ~ 24% i 12% ~ 14% do śladu eutrofizacji wody każdego produktu z kaszmiru. Głównymi czynnikami wpływającymi na ślad ekotoksyczności wody były anilina, Cr (VI) i absorbowalne halogenki organiczne uwalniane w procesie barwienia i wykańczania.