Sztywność zginania dzianin – porównanie metod badań
Research and development
Autorzy:
Pełen tekst (ang.) | Abstrakt: Sztywność zginania materiałów włókienniczych jest jednym z parametrów kompleksowej oceny włókien oraz układalności i chwytu wyrobów. Większość metod, opisanych i stosowanych w laboratoriach włókienniczych, opiera się na zasadzie pośredniego określania sztywności przez wyznaczanie zależności odkształcenia i siły wywołującej te odkształcenia. Najprostsze są metody stosujące jednokierunkowe działanie siły, które nie uwzględniają anizotropii właściwości fizycznych wyrobu. Metody, które pozwalają określać wielokierunkową sztywność dają pełniejszą ocenę. Celem pracy była ocena porównawcza trzech metod badań uwzględniających różne zasady pomiaru. Program eksperymentu zawierał zasadę jednokierunkowego działania siły (PN-73/P0431), wielokierunkowe działanie siły (ASTM-D 4032-94) i badanie sztywności zginania przez wyznaczenie modułu Younga metodą zastosowaną w Kiev University .Ocenę metod dokonano na podstawie testów statystycznych. Materiał badawczy stanowiły kolumienkowe dzianiny o splocie siatki. |
Tagi:
test methods, bending stiffness, statistic test.
Cytowanie:
Goetzendorf-Grabowska B, Karaszewska A, Vlasenko VI., Arabuli AT. Bending Stiffness of Knitted Fabrics – Comparison of Test Methods.
FIBRES & TEXTILES in Eastern Europe 2014; 22, 1(103): 43-50.
Opublikowano w numerze nr 1 (103) / 2014, strony 43–50.