Abstrakt:

W artykule stwierdzono, że odporność na przebicie specjalnych dzianin osnowowych wykonanych z włókien polietylenowych o ultra wysokim ciężarze cząsteczkowym można charakteryzować poprzez maksymalne obciążenie przy przebiciu, energię w chwili maksymalnego obciążenia i krzywymi obciążenia w funkcji przemieszczenia w warunkach testowych quasi statycznych. Między innymi określono kąty penetracji . Przygotowano próbki o różnej strukturze, masie liniowej i ilości warstw. Wyniki porównywano w stosunku do wyników uzyskanych dla tkaniny. Wyniki wskazują, że dzianiny osnowowe o średniej masie liniowej i dłuższych łącznikach oczek są bardziej odporne na przebicie. Natomiast nie stwierdzono wyraźnego wpływu kąta przebicia. Ogólnie stwierdzono wyraźną różnicę zachowania się dzianin w stosunku do tkanin przy penetracji nożem.