Abstrakt:

Celem badań było sprawdzenie możliwości zastosowania ozonu i procesów pogłębionego utleniania (AOP) do degradacji i usunięcia związków ligninowych z roztworów wodnych oraz określenie wymaganej dawki ozonu. Ponadto przeprowadzono badania wpływu pogłębionego utleniania na dalszą biologiczną destrukcję produktów ubocznych rozkładu ligniny. W wyniku ozonowania wodnych roztworów alkaliligniny, polimer ten ulegał degradacji w stopniu zależnym od dawki ozonu. Redukcja zawartości ligniny była w miała zakresie od ok. 40,0 do 96,6%, przy dawce ozonu odpowiednio 0,1 i 3,6 mg O3/mgChZT. Jednocześnie zakres redukcji ChZT była w zakresie wynosił 8,8 – 69,6%. Dawka ozonu potrzebna do otrzymania redukcji ligniny powyżej 80% wynosi ok. 1 mgO3/mgChZT. Przy tej dawce redukcja ChZT wynosiła ok. 35%. Lignina okazała się substancją praktycznie nie podatną na biodegradację w warunkach prowadzenia testów. Przy odpowiednio wysokiej dawce ozonu stwierdzono wzrost podatności na biodegradację produktów rozpadu ligniny.