Abstrakt:

Koncepcja śladu węglowego stanowi jedno z najważniejszych narzędzi, za pomocą, którego możliwe jest oszacowanie ilości emitowanych gazów cieplarnianych w trakcie całego cyklu życia dóbr konsumenckich. Próby obliczania śladu węglowego dla obuwia były i są prowadzone, jednak wieloetapowa specyfika jego cyklu produkcyjnego powoduje, że procedura obliczeniowa charakteryzuje się wysokim stopniem skomplikowania, gdyż na każdym z poszczególnych etapów istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia emisji gazów cieplarnianych. Dodatkowo stosowanie szerokiej gamy różnorodnych materiałów, zarówno sztucznych, jak i naturalnych do wytwarzania półproduktów obuwniczych powoduje, że w cyklu życia mogą pojawiać się duże ilości odpadów stałych, ścieków oraz gazów, mogących negatywnie oddziaływać na środowisko. Dla każdego z materiałów należy określić źródło jego pochodzenia oraz oszacować odległości i środki transportu, co utrudnia lub wręcz uniemożliwia dokładne oszacowanie śladu węglowego zwłaszcza w przypadku, skomplikowanego łańcucha dostaw.W niniejszej pracy na podstawie dostępnej metodyki obliczono ślad węglowy dla siedmiu modeli obuwia wyjściowego z uwzględnieniem podziału na składowe, opisujące cykl ich życia. Na tej podstawie wyznaczono zależności korelacyjne wyznaczając tym samym obszary największej emisyjności. Z wykorzystaniem modelu regresji wielorakiej sformułowano liniową zależność funkcyjną, opisującą ogólną relację między całkowitą ilością wyemitowanego dwutlenku węgla a emisyjnością na poszczególnych etapach oraz zaproponowano możliwe działania korygujące.