Abstrakt:

Celem pracy było określenie wpływu długotrwałego moczenia włókna kokosowego w roztworze wodorotlenku sodu na jego właściwości mechaniczne. Zastosowane materiały, a mianowicie: kokos, roztwór wodorotlenku sodu, matryca poliestrowa i katalizator. Włókno kokosowe moczono w roztworze wodorotlenku sodu przez: 1, 5, 7, 9 i 11 godzin. Następnie włókno kokosowe przemyto wodą destylowaną i suszono w piecu w temperaturze 90 °C przez 5 godzin. Następnie przeprowadzono pojedynczą próbę rozciągania włókna. Na podstawie wyników i dyskusji stwierdzono, że zanurzenie włókna kokosowego w roztworze wodorotlenku sodu na 7 godzin dało efekt w postaci maksymalnej wytrzymałości na rozciąganie i międzyfazowej wytrzymałości na ścinanie wynoszących odpowiednio 223,91 N/mm2
i 9,8 N/mm2. Tak wzmocnione włókno kokosowe ma szansę na użycie jako zbrojenie kompozytowe i potencjał do wykorzystania w materiałach inżynieryjnych, takich jak płyty sufitowe i ściany łodzi rybackich.