Abstrakt:

Celem tej pracy było określenie optymalnego czasu swobodnego pęcznienia mielonej papierniczej masy celulozowej siarczanowej niebielonej sosnowej. Drugim celem było określenie możliwości zwiększenia właściwości wytrzymałościowych papieru poprzez zbadanie różnych kombinacji procesów mielenia i swobodnego pęcznienia. Badanymi właściwościami masy włóknistej były: smarność Schoppera-Rieglera i WRV włókien. Badanymi właściwościami papieru były: wskaźnik zerwania i wskaźnik oporu przedarcia. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że swobodne pęcznienie jest procesem długotrwałym. Dla badanej masy celulozowej mielonej do wartości 35oSR optymalny czas swobodnego pęcznienia wynosił 70 minut. Rezultaty badań wskazują, że stosowanie swobodnego pęcznienia ma zdecydowanie pozytywny wpływ zarówno na wskaźnik WRV włókien, jak i badane wskaźniki wytrzymałościowe papieru. Najlepsze rezultaty uzyskiwano, kiedy swobodne pęcznienie było stosowane także na samym końcu, po ostatnim mieleniu. Dla wariantu, w którym po pojedynczym mieleniu występowało jedno, końcowe pęcznienie swobodne uzyskano 7% przyrost wskaźnika zerwania. Największy, 11% przyrost wskaźnika przedarcia stwierdzono dla wariantu, w którym zastosowano trójetapowe mielenie, a po każdym z nich następowało pęcznienie swobodne.