Abstrakt:

Spośród różnych materiałów geosyntetycznych, szerokie zastosowanie w systemach filtracyjnych i drenażowych znalazły geowłókniny. Zapobiegają one mieszaniu się materiałów o różnym uziarnieniu umożliwiając jednocześnie swobodny przepływ wody w kierunku prostopadłym do płaszczyzny wyrobu. Dla celów prawidłowego funkcjonowania instalacji odwadniających projektowanie geowłóknin pełniących funkcje filtracyjne sprowadza się do spełnienia trzech podstawowych kryteriów: zatrzymywania cząstek, przepuszczalności oraz odporności na kolmatację. Kryteria te głównie opierają się na porównaniu charakterystycznej wielkości porów geowłókniny z określonymi średnicami zastępczymi gruntu chronionego oraz przepuszczalności geowłókniny w kierunku prostopadłym do płaszczyzny wyrobu ze współczynnikiem filtracji gruntu. Okazuje się jednak, że także struktura geowłókniny ma wpływ na jej właściwości filtracyjne. W prezentacji zostaną przedstawione wyniki badań współczynnika proporcjonalności spadku (GR) geowłóknin o różnej liczbie przewężeń (number of constrictions) zależnej od grubości, porowatości i średnicy pojedynczego włókna materiału, w celu określenia wpływu struktury geowłókniny na jej podatność na proces kolmatacji mechanicznej.