Abstrakt:

Na podstawie opracowanych modeli dokonano oceny zmian nacisku jednostkowego gotowych wyrobów uciskowych w zależności od sztywności rozciągania, klasy ucisku oraz tolerancji wymiarowej i wielkości rozmiaru. Badania umożliwiły wyznaczenie maksymalnych, dopuszczalnych wartości sztywności rozciągania dzianiny dla poszczególnych klas ucisku i rozmiarów wyrobu, których nie przekroczenie gwarantuje naciski w granicach danej klasy ucisku. Eksperymentalne badania weryfikacyjne, przeprowadzone na przykładzie komercyjnych wyrobów uciskowych dla I i II klasy ucisku wykazały, że główną przyczyną różnic między deklarowanymi wartościami nacisku jednostkowego a wyznaczonymi eksperymentalnie są zawyżone wartości sztywności rozciągania dzianiny i wielkości tolerancji wymiarowej przedziałów oraz błędy w procedurze projektowania związane z nieprzestrzeganiem zasady projektowania wyrobu na środkową wartość obwodu z przedziału rozmiaru i środkową wartość nacisku danej klasy ucisku.