Abstrakt:

Jednymi z najczęściej wykonywanych zabiegów w chirurgii ogólnej są operacje zaopatrywania przepuklin (łac. hernia). Problem ten dotyczy około 4% populacji ludzkiej. Czynnikiem znacznie obniżającym efektywność wspomnianych zabiegów, zwanych także hernioplastyką, jest wysokie ryzyko nawrotu, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia ponownego zabiegu. Celem niniejszej pracy jest zaprojektowanie optymalnej struktury siatki chirurgicznej, służącej do zaopatrywania przepuklin techniką beznapięciową. Optymalny prototyp implantu został wyselekcjonowany dzięki analizie jakościowej w zakresie czystości chemicznej oraz właściwości fizycznych pod kątem morfologicznym oraz patofizjologicznym. Wyznaczone grupowe wskaźniki jakości oraz generalny wskaźnik jakości, wyselekcjonowane na podstawie analizy ryzyka przeprowadzonej w zgodności z normą PN-EN ISO 14971:2004, pozwoliły na wyselekcjonowanie optymalnego prototypu siatki chirurgicznej.