Abstrakt:

Badano proces obróbki wstępnej tkanin bawełnianych, wykonanych z różnej klasy włókien bawełnianych o zróżnicowanych właściwościach fizyko-chemicznych przy użyciu jednej receptury w celu uzyskania powtarzalnych jednakowych rezultatów. Oceniano różnice w stopniu bieli oraz intensywności wybarwienia, powstające z powodu rróżnic w stosowanej bawełnie. Pięć próbek bawełny o różnych właściwościach było indywidualnie poddane różnym procesom obróbki wstępnej, a następnie bieleniu przy użyciu H2O2. Obróbki te obejmowały pranie konwencjonalne i redukujące (przy użyciu D-glukozy), pranie utleniające, kwaśnej i alkalicznej kąpieli przy zastosowaniu pektynazy oraz kwaśną demineralizację po procesie prania, lub w połączeniu z odklejaniem (przy użyciu kwasu D-glukonowego) oraz merceryzacją surową. Dla innego zestawu próbek, merceryzację i kationizację przeprowadzono po procesie bielenia tlenowego. Ten ostatni przeprowadzono za pomocą techniki napawania parą. Tkaniny były badane pod względem stopnia bieli (W.I.) po bieleniu, K/S po barwieniu, stopnia polimeryzacji, współczynnika Eisenhute’a, zawartości pozostałego wosku, jak również wytrzymałości na zerwanie oraz wydłużenia przy zerwaniu. Uzyskane wyniki wskazują, że najbardziej efektywnymi procesami obróbki wstępnej są pranie redukcyjne tkanin bawełnianych z użyciem D-glukozy wspólnie z wodorotlenkiem sodu, kwasowa demineralizacja za pomocą kwasu D-glukonowego i kwasowe pranie z pektynazą. Stwierdzono również, że wstępna obróbka tkanin bawełnianych poprzez pranie redukcyjne zmniejsza w duzym stopniu oksydację celulozy z bawełny podczas wygotowywania alkaliów.