Abstrakt:

Artykuł jest drugą częścią serii opisującej opracowanie sekwencyjnej metody przetwarzania obrazu przędz ozdobnych. We wcześniejszej pracy opracowano skuteczną metodę oceny przędz w oparciu o przetwarzanie obrazu i znormalizowaną metodę korelacji krzyżowej (NCC). Zbadano w określonych warunkach (liczba klatek na sekundę, rozmiar szablonu szycia itp.) 100 par obrazów dwóch rodzajów przędz, a następnie oceniono wyniki pomiarów. Przeprowadzono eksperymenty mające na celu zbadanie wykonalności i dokładności proponowanej metody. W pracy przeanalizowano numerycznie wpływ różnych czynników tj.  rozmiaru szablonu, wartości progowej, liczby klatek na sekundę i czasu obliczeń algorytmu mozaikowego. Wykonalność i dokładność w pełni skomputeryzowanej metody zostały poddane dalszej ocenie. Metodę manualnej segmentacji obrazu i metodę automatycznej identyfikacji powierzchni przędzy ozdobnej przy wykorzystaniu odpowiednio przygotowanego algorytmu opartego o techniki numeryczne. W metodzie ręcznej segmentacji wprowadzono zmienne oparte o prędkość odczytywania danych z obrazu, które następnie poddawano analizie.  W metodzie automatycznej zaproponowano wprowadzenie innych bardzie przydatnych zmiennych do identyfikacji charakterystycznych cech strumienia włókien. Plan eksperymentu obejmował trzy rodzaje przędz bawełnianych wytworzonych na przędzarce obrączkowej (27,8, 15,6 i 9,7tex). Wyniki pomiarów zaproponowanej metody analizowano i porównywano z pomiarami wykonywanymi ręcznie. Wyniki eksperymentalne pokazały, że proponowana metoda może być z powodzeniem stosowana  i ma wysoką zgodność z metodą ręczną, przy szablonie 100 x N pikseli, wartości progowej T1∈ [20, 40] i T2∈ [51, 80] oraz liczbie klatek na większej niż 40 klatek na sekundę.