Abstrakt:

Praca opisuje ocenę wysokości odkształcenia przy wypychaniu dzianin przy zastosowaniu teorii zbiorów rozmytych. Eksperymentalny system został opracowany do oceny wpływu parametrów wyjściowych. Do badań przyjęto dzianiny wykonane z dwóch rodzajów przędzy, z oraz bez elastomerowego składnika. Nasze wyniki pokazują, że spośród wszystkich badanych parametrów wejściowych 2 posiadają istotne znaczenie. Do badań korzystano z metody zbiorów rozmytych stosując 5 różnych funkcji przynależności: trójkątną, trapezoidalną, Gaussowską, dzwonową oraz typu Pi. Dla oceny uzyskanych wyników przeprowadzono porównanie danych uzyskanych z teorii zbiorów rozmytych oraz techniki regresji danych doświadczalnych. Stwierdzono, że najlepsze rezultaty uzyskano stosując metodę trójkątnej funkcji przynależności, przy której korelacja z danymi eksperymentalnymi wysokości odkształcenia przy wypychaniu była największa.