Abstrakt:

Uszkodzona chrząstka stawowa posiada słabą zdolność do regeneracji. Od lat prowadzone są badania nad zastosowaniem włókien węglowych w inżynierii tkankowej chrząstki, jako podłoży podtrzymujących wzrost komórek. Niestety długi proces odbudowy chrząstki w obrębie implantu węglowego ogranicza możliwość zastosowania włóknin węglowych w leczeniu ubytków chrzęstnych. Kwas hialuronowy (HA) jest składnikiem chrząstki odpowiedzialnym za jej właściwy rozwój oraz proces regeneracji. Modyfikacja włóknin kwasem hialuronowym może w korzystny sposób wpłynąć na własności biologiczne implantów węglowych. W pracy przedstawiono wyniki badań in vitro oraz in vivo nad włókninami węglowymi modyfikowanymi kwasem hialuronowym oraz nad włókninami niemodyfikowanymi. Z przeprowadzonych badań in vitro wynika, że modyfikacja włóknin węglowych kwasem hialuronowym powoduje wzrost proliferacji komórek hodowanych na tych materiałach. Natomiast wyniki badań in vivo wykazały, że proces regeneracji tkanki następuje szybciej w przypadku włóknin węglowych modyfikowanych kwasem hialuronowym niż w przypadku włóknin niemodyfikowanych. Przeprowadzone badania wskazują, że włóknina węglowa modyfikowana kwasem hialuronowym może być rozważana jako potencjalny materiał w leczeniu ubytków kostno-chrzęstnych.