Abstrakt:

Pewne straty materiałowe są nadal tolerowane w tradycyjnych procesach produkcji odzieży. Jedynie 80% materiałów włókienniczych kupowanych przez firmy przemysłowe jest wykorzystywane do ich głównego celu. Pozostałe 20% utracone w procesie cięcia odzieży trafia na wysypisko, jest spalane, lub ponownie wykorzystywane i poddawane recyklingowi. Dalszy postęp techniczny nie jest w stanie znacząco zminimalizować marnotrawstwa tkaniny. Możliwości ograniczenia marnotrawstwa tkanin należy znaleźć w procesie projektowania i rozwoju odzieży. Projektowanie odzieży z tkanin w poprzeczne prążki powoduje wzrost strat materiałowych ze względu na specyficzny projekt wyrobów i wzór tkaniny. Pierwszy eksperyment z koszulką w paski pokazał, że marnotrawstwo tkaniny może powstać ze względu na niezgodności projektu z wzorem tkaniny. Drugi eksperyment pokazał, że można zmniejszyć marnotrawstwo tkaniny, dopasowując fason do wzoru tkaniny. Tolerancja długości – dopuszczalne niewielkie różnice w długości kroju, które nie zmieniają projektu i wizualnej percepcji stylu ubioru, powinny być określone przez projektantów i stosowane w przemyśle przy realizacji zleceń produkcyjnych. Autorzy artykułu opracowali metodologię prowadzenia procesu pracy w sposób zautomatyzowany. Pewne manipulacje przy projektowaniu stylu ubioru bezpośrednio w procesie produkcyjnym nigdy wcześniej nie były wykonywane, jednak mogą być bardzo skuteczne w produkcji średnich i dużych zamówień produkcyjnych, ponieważ pomogłyby zmniejszyć ilość poprzemysłowych odpadów tkanin, zużycia materiałów, a także obniżyć koszt produktu.