Abstrakt:

Ze względów ekonomiczno-ekologicznych przemysł papierniczy przestawił produkcję wyrobów papierniczych na barwne wyroby wytwarzane z mas papierniczych z dużym dodatkiem makulatury. Główną metodą barwienia wyrobów papierniczych jest barwienie masy barwnikami bezpośrednimi i zasadowymi. Wadą tej metody często są zabarwione wody podsitowe oraz tzw. procesy „krwawienia” w czasie użytkowania wyrobów. Procesy „krwawienia” są niepożądane w czasie użytkowania wyrobów higienicznych {produkty tissue). Opracowano nową proekologiczną metodę barwienia włóknistej masy papierniczej adduktami barwników reaktywnych i kationowych wyselekcjonowanych alifatycznych związków poliaminowych. Do zmielonej masy papierniczej jest dodawany barwnik reaktywny a następnie kationowy związek poliaminowy. Substancja barwiąca jest adsorbowana na całej powierzchni zmielonych półproduktów celulozowych w środowisku wodnym o pH zbliżonym do obojętnego. Po procesie konsolidacji wstęgi papierniczej otrzymuje się równomiernie przebarwiony wyrób papierniczy o dużej żywości i intensywności barwy. Barwniki reaktywne zawierają układy 3’-karboksypirydynotriazynowe wiążące się z celulozą w środowisku zbliżonym do obojętnego, w temperaturze zbliżonej do suszenia wstęgi papierniczej. Jako związki poliaminowe zastosowano polikondensaty guanidyny z heksametyleno-1,6-diaminą oraz oktametyleno-1,8-diaminą. Wymienione związki charakteryzują się właściwościami bakterio- i grzybobójczymi, co potwierdziły badania wykonane na wybarwionych papierach. Tego typu właściwości są wskazane w przypadku stosowania papierów higienicznych. Wymienione związki poliaminowe powodują praktycznie ilościową adsorpcję barwników na masie celulozowej, zwiększając jednocześnie zatrzymanie drobnych frakcji włókien celulozowych. Wody podsitowe są praktycznie bezbarwne. Ten sposób barwienia nie zmienia w zasadniczy sposób właściwości wytrzymałościowych, strukturalno-wymiarowych i optycznych wybranych wyrobów papierniczych.