Abstrakt:

Tkaninę poliestrową poddano obróbce mającej na celu nadanie „efektu jedwabiu”. W tym celu zastosowano metodę napawania parowego, która obejmowała: kadzi impregnacyjną, strefę odparowywania, zespół myjący i strefę suszenia. Głównym celem pracy było zbadanie wpływu parametrów procesu wykańczania tkaniny na jej układalność, a także związek pomiędzy utratą masy a własnościami gotowej tkaniny. Przemysłowy proces obróbki nadającej „efekt jedwabiu” jest kontrolowany głównie poprzez utratę masy tkaniny w wyniku obróbki sodą. Stwierdzono, że utrata masy tkaniny jest znacząco związana z badanymi zmiennymi procesowymi. W przeciwieństwie do tego, czas odparowania nie wpływa na układalność tkaniny. Zaproponowano równania regresji precyzyjnie przewidujące układalność i właściwości fizyko-mechaniczne tkaniny.