Abstrakt:

W artykule zaproponowano technikę konstrukcji trójwymiarowych modeli tkanin w oparciu o odcinkowo ciągłą reprezentację powierzchni nici. Podejście to pozwoliło wykluczyć defekty symulacyjne, takie jak „przenikanie się” nici w tkaninie, a także uwzględniło cechy geometryczne struktury nici, możliwość ich zginania w kilku płaszczyznach oraz zmiany kształtu i pola przekroju. Uzyskane modele geometryczne mogą być wykorzystane do analizy sił i odkształceń występujących w tkaninie za pomocą programów do symulacji elementów skończonych w różnych specjalistycznych kompleksach programowych, takich jak ANSYS, LS-DYNA, ABAQUS, NASTRAN itp. Ponadto parametry struktury, które są trudne do obliczenia przy użyciu standardowych technik, np. objętość porów i powierzchnia styku między nitkami mogą być z powodzeniem określone za pomocą zaproponowanej w pracy techniki konstrukcji trójwymiarowych modeli tkanin.