Abstrakt:

Dibutyrylochitynę otrzymuje się w wyniku reakcji estryfikacji bezwodnika/masłowego z chityną. Otrzymana w taki sposób dibutyrylochityna (DBCH) stanowi surowiec wyjściowy do formowania z niej włókien. Włókna DBCH formowano z roztworów sporządzonych w bezwodnym alkoholu etylowym. Zastosowano metodę formowania systemem sucho-mokrym, dzięki czemu otrzymano włókna z porowatym rdzeniem. Mikroporowate włókna dibutyrylochitynowe poddano następnie obróbce alkalicznej za pomocą roztworów KOH. Stosując zmienne parametry obróbki alkalicznej można przeprowadzić włókna dibutyrylochitynowe we włókna z chityny regenerowanej lub włókna chitozanowe. W przypadku modyfikacji prowadzącej do uzyskania włókien z chityny regenerowanej, stosuje się rozcieńczone roztwory KOH. Natomiast stosując nasycone roztwory KOH w podwyższonych temperaturach uzyskujemy włókna chitozanowe o różnym stopniu deacetylacji. Na każdym etapie obróbki włókien prowadzono badania zachodzących w nich przemian strukturalnych, przy wykorzystaniu spektroskopii w podczerwieni (FTIR) i szerokokątowej dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego (WAXS). Obserwowano również zmiany na powierzchni włókien przy zastosowaniu mikroskopu skaningowego (SEM).